وانمودکردم به همه که خیلی سخت نبود غمت

                                      رفتن و دل بریدنت......

وانمود کردم به همه که دیگه اشتیاقی نیست

                                        واسه دوباره دیدنت.....

یه جور نشون دادم که نه یه اتفاق ساده بود

همون دوتا درد دلم واسه خودش زیادی بود

یه جوری گفتم که همه بهم میگن بی عاطفه

میگن که حرف امروزت با دیروزت مخالفه

اما شبا یواشکی وقتی که هیشکی نیست پیشم

گوشیمو روشن میکنم به عکس تو خیره میشم

دیگه منمو غربت اشکای بی امون من

به کی بگم دیونتم؟به کی بگم تنگه دلم؟

مدتیه عوض شدم انگار یه ادم دیگم

هرکی میپرسه یادشی؟دارم بهش دروغ میگم

دلم نمیخواد هیچ کسی چیزی بدونه از غمم

همین غرور لعنتی تورو جدا کرده ازم!

هیشکی خبر نداره از دقیقه های غربتم

اینجوری وانمود شده که بی تو خیلی راحتم...........